Recentelijk werd ik opnieuw in de nacht bepaald bij het tijdstip 23:32 uur. Voor mij is dit intussen een ’teken aan de wand’ om opnieuw iets te delen over de ’tekenen der tijden’.
De volgende ochtend tijdens mijn tijd van aanbidding, waarmee ik doorgaans de dag probeer te starten, werd ik specifiek bepaald bij de geschiedenis van de inname van het beloofde land waarbij 12 verspieders vooraf de situatie ter plekke gingen verkennen.
Lang geleden had God het land Kanaän al aan Abram beloofd en vervolgens aan zijn zoon Isaak en kleinzoon Jakob (Genesis 12, 13, 28 en 35). Als het volk vervolgens lijdt onder grote hongersnood, neemt het zijn toevlucht tot Egypte waar Jakobs zoon Jozef intussen tot onderkoning is benoemd. Daarna leven de Israëlieten 400 jaar als slaven in Egypte, totdat Mozes van God de opdracht krijgt het volk hier uit weg te leiden. Na twee jaar rondtrekken door de woestijn mag het volk Kanaän intrekken.
Verspieders
Mozes stuurt daarop eerst 12 verspieders, van elke stam 1, naar het land om het te onderzoeken. Na 40 (!) dagen keren de 12 verspieders terug en doen verslag van de reis en tonen de vruchten van het land. Alle 12 belijden dat het land goed is, vruchtbaar en overstroomt van melk en honing, maar 10 van de verspieders benadrukken tevens de sterke tegenmacht die ze hadden gezien: de steden zijn versterkt en groot, dus moeilijk in te nemen, en er leven ‘reuzen’ en andere vijanden. Hierop barst het volk in gejammer uit, de wanhoop nabij.
Echter, 2 verspieders, Jozua en Kaleb, benadrukken nogmaals het goede van het land en zeggen: Als God het wil, zal Hij ons helpen en het land geven. Verzet je niet tegen God en wees niet bang voor de bevolking. Zij hebben niemand die hen beschermt en wij worden bijgestaan door de HEER! (Numeri 14, vrij vertaald). Met andere woorden: vertrouw op God!
Gebrek aan vertrouwen
Vanwege hun gebrek aan vertrouwen op Hem, straft God het volk met ziekte en staat hen niet toe het land in bezit te nemen. Mozes smeekt God om vergeving en dat wordt geschonken, maar degenen die vol ongeloof waren mogen het land niet ingaan, behalve Kaleb en Jozua die hun vertrouwen op God hadden gesteld. Vervolgens moet het volk onder leiding van Mozes opnieuw terug de woestijn in totdat na 40 (!) jaar rondzwerven, Jozua alsnog het land in bezit mag nemen.
Wat heeft deze geschiedenis te maken met de eindtijd? Wel: de Bijbel spreekt op meerdere plaatsen over de wederkomst van Christus en het boek Openbaringen beschrijft het nieuwe Jeruzalem dat uit de hemel zal neerdalen. Dit is iets om verwachtingsvol naar uit te kijken!
Echter, de periode daaraan voorafgaand zal gekenmerkt worden door strijd, verdrukking, hongersnood en vervolging. En dan rijst de vraag: hoe kijk je naar deze tijd? Als iets dat je overweldigt, waar je bang voor moet zijn, zoals de 10 verspieders deden? Of vertrouw je net als Jozua en Kaleb op de God van hemel en aarde die dit alles voorzegd heeft en alles in Zijn hand heeft?
Op wie vestig jij je hoop vandaag de dag? Op wereldleiders – ‘messiassen’ – die ons vrede en welvaart beloven, opdat we van ons aardse lijden worden verlost?
Misleiders
Jezus zei immers al dat er oorlog en strijd zal komen, voordat Hij terugkeert. Maar Hij waarschuwde ook voor misleiders: valse profeten en valse messiassen. Voor velen was Jezus de beloofde Messias; Hij deed vele grote wonderen en tekenen. Maar Hij bevrijdde uiteindelijk het volk niet van de Romeinse bezetter, zoals ze hoopten.
Integendeel: Hij werd gevangengenomen en gekruisigd. Allesbehalve een Verlosser, zullen ze gedacht hebben. Maar daarin schuilde het wonder: Zijn dood bewerkte een andere bevrijding, namelijk van zonde en dood!
Op wie vestig jij je hoop vandaag de dag? Op wereldleiders – ‘messiassen’ – die ons vrede en welvaart beloven, opdat we van ons aardse lijden worden verlost? Op ‘profeten’ die onze blik willen vestigen op deze verlossers, in plaats van op de Verlosser Die dwars door lijden heen verschijnt?
Of vertrouw je net als Kaleb en Jozua op God dwars door alle lijden heen?
© Manna Meditatie
Lees ook: